Inventarisatie van factoren die een rol spelen bij huisartsen om door te verwijzen naar een osteopaat en aanbevelingen voor osteopaten in het huidige verwijsbeleid
Object
Titel
Inventarisatie van factoren die een rol spelen bij huisartsen om door te verwijzen naar een osteopaat en aanbevelingen voor osteopaten in het huidige verwijsbeleid
Author(s)
L.M. Leone
Abstract
De relatie tussen osteopaten en huisartsen kan de sleutel zijn tot de verdere ontwikkeling van de osteopathie in Nederland. Simpson (1998) concludeert dat zelden samenwerking plaatsvindt tussen reguliere artsen en chiropractors of osteopaten. Het is noodzakelijk om de attitude van huisartsen ten aanzien van osteopathie te begrijpen, voordat een betere samenwerking kan worden opgebouwd. Een onderzoek naar de ‘perceptie en attitude’ van de huisartsen met betrekking tot het verwijsbeleid, kan voor osteopaten interessante handvatten
opleveren.
Het doel van dit onderzoek is dan ook om inzicht te geven in de factoren die voor de huisarts een rol spelen bij de doorverwijzing naar een osteopaat. Tevens dient dit onderzoek om osteopaten bewust te maken van hun gedrag ten opzichte van huisartsen.
Hiervoor is de volgende onderzoeksvraag opgesteld: In hoeverre hebben geslacht, leeftijd, aantal jaar werkervaring van de huisarts, plaats van de praktijk, doelgroep en aangetoond wetenschappelijk bewijs bij prikkelbaredarmsyndroom (PDS), migraine en rugklachten een invloed op de doorverwijzing naar een osteopaat?
Om antwoord te geven op de onderzoeksvraag, is een mixed method study uitgevoerd waarvoor online vragenlijsten zijn verspreid.
Uit dit onderzoek is gebleken dat vrouwelijk huisartsen hun patiënten eerder naar een osteopaat doorverwijzen. Jongere huisartsen, zijn tevens sneller geneigd om hun patiënten naar een osteopaat door te verwijzen. Het aantal doorverwijzingen naar een osteopaat heeft zich met name de laatste 5 jaar ontwikkeld. Huisartsen die tussen 5 en 10 jaar werkzaam zijn, zijn eerder geneigd om hun patiënten naar een osteopaat door te verwijzen. Daarnaast is een groot verschil gevonden tussen het aantal doorverwijzingen van huisartsen uit grote steden en van die uit in kleinere gemeenten. Huisartsen die patiënten naar een osteopaat doorverwijzen, verwijzen met name volwassenen en baby’s door. Huisartsen die patiënten naar een osteopaat doorverwijzen, doen dit met name op basis van rugklachten.
Hoewel de effectiviteit van osteopathische technieken bewezen is voor PDS, rugklachten, migraine gerelateerde klachten en huilbaby’s, zijn huisartsen vaak niet bekend met deze effectiviteit. De huisartsen verschillen van mening over de vraag of osteopathie een toegevoegde waarde zou kunnen geven aan het huidige verwijsbeleid.
Het hier gepresenteerde onderzoek kan worden gezien als een oriëntatie op de samenwerking tussen osteopaten en huisartsen. Om meer uitspraken te kunnen doen over de gevonden verbanden, is een meer verdiepend onderzoek noodzakelijk.
opleveren.
Het doel van dit onderzoek is dan ook om inzicht te geven in de factoren die voor de huisarts een rol spelen bij de doorverwijzing naar een osteopaat. Tevens dient dit onderzoek om osteopaten bewust te maken van hun gedrag ten opzichte van huisartsen.
Hiervoor is de volgende onderzoeksvraag opgesteld: In hoeverre hebben geslacht, leeftijd, aantal jaar werkervaring van de huisarts, plaats van de praktijk, doelgroep en aangetoond wetenschappelijk bewijs bij prikkelbaredarmsyndroom (PDS), migraine en rugklachten een invloed op de doorverwijzing naar een osteopaat?
Om antwoord te geven op de onderzoeksvraag, is een mixed method study uitgevoerd waarvoor online vragenlijsten zijn verspreid.
Uit dit onderzoek is gebleken dat vrouwelijk huisartsen hun patiënten eerder naar een osteopaat doorverwijzen. Jongere huisartsen, zijn tevens sneller geneigd om hun patiënten naar een osteopaat door te verwijzen. Het aantal doorverwijzingen naar een osteopaat heeft zich met name de laatste 5 jaar ontwikkeld. Huisartsen die tussen 5 en 10 jaar werkzaam zijn, zijn eerder geneigd om hun patiënten naar een osteopaat door te verwijzen. Daarnaast is een groot verschil gevonden tussen het aantal doorverwijzingen van huisartsen uit grote steden en van die uit in kleinere gemeenten. Huisartsen die patiënten naar een osteopaat doorverwijzen, verwijzen met name volwassenen en baby’s door. Huisartsen die patiënten naar een osteopaat doorverwijzen, doen dit met name op basis van rugklachten.
Hoewel de effectiviteit van osteopathische technieken bewezen is voor PDS, rugklachten, migraine gerelateerde klachten en huilbaby’s, zijn huisartsen vaak niet bekend met deze effectiviteit. De huisartsen verschillen van mening over de vraag of osteopathie een toegevoegde waarde zou kunnen geven aan het huidige verwijsbeleid.
Het hier gepresenteerde onderzoek kan worden gezien als een oriëntatie op de samenwerking tussen osteopaten en huisartsen. Om meer uitspraken te kunnen doen over de gevonden verbanden, is een meer verdiepend onderzoek noodzakelijk.
Date Created
September 2019
Type
Onderzoek (Mixed method study)
number of pages
90