Osteopathie bij dyspareunie na hysterectomie
Object
Titel
Osteopathie bij dyspareunie na hysterectomie
Author(s)
I. de Groot
Abstract
Aanleiding
Thesis voorgedragen ter verkrijging van de titel Diploma in de Osteopathie (D.O.) van het Nederlands Academisch College voor Osteopathie. Deze casestudie beschrijft het effect van een osteopathische behandelreeks bij een patiënte van 54, die sinds maart 2016 last heeft van diepe dyspareunie en ischialgie. De klachten zijn spontaan ontstaan ongeveer 5 jaar nadat zij een hysterectomie heeft ondergaan. De patiënt beschrijft een scherpe pijn bij penetratie “alsof er iets links naast de vagina in de weg zit”. Ook heeft zij pijn in de linkeronderbuik. Voor de ischialgie klachten is de patiënt in 2016 onder behandeling geweest van zowel een fysiotherapeut als een osteopaat. Dit bracht enige verlichting maar de patiënt is niet klachtenvrij geweest. Daarnaast heeft onze patiënt wekelijks last van hoofdpijn en/of migraine waarvoor zij medicijnen gebruikt.
Methode
Om in deze casestudie tot een verklaring te komen van de relatie tussen de gevonden dysfuncties, de klachten en de behandeling, is gezocht naar verklaringsmodellen op het gebied van de biomechanica, fysiologie, psychologie en embryologie. In een periode van 7 maanden werd de patiënt 5 maal osteopathisch behandeld. Uit de onderzoeken is gebleken dat alle gevonden dirigerende dysfuncties zich in het peritoneum bevinden. Na behandeling van de dirigerende dysfuncties van de lever, het diafragma abdominale en de glijvlakken konden we langzaamaan dieper in het abdomen indringen. De dyspareunie is volledig opgelost na behandeling van de ureter en de vesicale hoek. De ischialgie klachten zijn na vijf behandelingen gereduceerd tot alleen ‘s ochtends een pijnlijke plek in de linkerbil.
Conclusies
Naar aanleiding van het resultaat van de behandelingen kan de volgende conclusie getrokken worden: de osteopathische consulten hebben een toegevoegde waarde gehad voor het welbevinden van de patiënt in deze casus. De primaire hoofdklacht van dyspareunie is volledig opgelost evenals de buikpijn na het lang ophouden van de urine. De tweede hoofdklacht ischialgie is sterk verminderd aanwezig. Onze patiënt meldt dat de hoofdpijnen minder heftig zijn geworden en nog maar eens per vier a zes weken voorkomen.
Thesis voorgedragen ter verkrijging van de titel Diploma in de Osteopathie (D.O.) van het Nederlands Academisch College voor Osteopathie. Deze casestudie beschrijft het effect van een osteopathische behandelreeks bij een patiënte van 54, die sinds maart 2016 last heeft van diepe dyspareunie en ischialgie. De klachten zijn spontaan ontstaan ongeveer 5 jaar nadat zij een hysterectomie heeft ondergaan. De patiënt beschrijft een scherpe pijn bij penetratie “alsof er iets links naast de vagina in de weg zit”. Ook heeft zij pijn in de linkeronderbuik. Voor de ischialgie klachten is de patiënt in 2016 onder behandeling geweest van zowel een fysiotherapeut als een osteopaat. Dit bracht enige verlichting maar de patiënt is niet klachtenvrij geweest. Daarnaast heeft onze patiënt wekelijks last van hoofdpijn en/of migraine waarvoor zij medicijnen gebruikt.
Methode
Om in deze casestudie tot een verklaring te komen van de relatie tussen de gevonden dysfuncties, de klachten en de behandeling, is gezocht naar verklaringsmodellen op het gebied van de biomechanica, fysiologie, psychologie en embryologie. In een periode van 7 maanden werd de patiënt 5 maal osteopathisch behandeld. Uit de onderzoeken is gebleken dat alle gevonden dirigerende dysfuncties zich in het peritoneum bevinden. Na behandeling van de dirigerende dysfuncties van de lever, het diafragma abdominale en de glijvlakken konden we langzaamaan dieper in het abdomen indringen. De dyspareunie is volledig opgelost na behandeling van de ureter en de vesicale hoek. De ischialgie klachten zijn na vijf behandelingen gereduceerd tot alleen ‘s ochtends een pijnlijke plek in de linkerbil.
Conclusies
Naar aanleiding van het resultaat van de behandelingen kan de volgende conclusie getrokken worden: de osteopathische consulten hebben een toegevoegde waarde gehad voor het welbevinden van de patiënt in deze casus. De primaire hoofdklacht van dyspareunie is volledig opgelost evenals de buikpijn na het lang ophouden van de urine. De tweede hoofdklacht ischialgie is sterk verminderd aanwezig. Onze patiënt meldt dat de hoofdpijnen minder heftig zijn geworden en nog maar eens per vier a zes weken voorkomen.
Date Created
2018
Type
Casestudie
number of pages
68
Keywords
Dyspareunie, osteopathie, OMT, hysterectomie, adhesie, ischialgie