Casestudie over een patiënte met elleboogklachten

B. Kooi

Het onderwerp van deze casestudie is de rechter elleboogklacht van mevrouw M. waarvoor zij osteopathische hulp zocht. Haar huisarts vermoedde een tennis- of golferselleboog.
Na de behandelingsperiode die bestond uit een viertal consulten was mevrouw M. haar elleboog pijnvrij en hervond ze de kracht in haar hand. De meest dirigerende dysfuncties tijdens de consulten waren de lever en de rechter nier. De behandeling heeft zich gericht op de mobilisatie van de rechter nier en de lever en op de elleboog zelf.
Uit literatuuronderzoek via PubMed en vakliteratuur bleek dat er zeer veel therapieën worden ingezet voor patiënten met elleboogklachten. Het blijkt dat er zowel voor de tennis- als de golferselleboog geen standaardtherapie het meest succesvol is. Binnen het vakgebied osteopathie is helaas minimale literatuur beschikbaar: in 2000 is een vergelijkend onderzoek gedaan tussen de osteopathische en orthopedische behandelingen van tennisellebogen.
Op basis van de literatuur, van het onderzoek uit 2000 en van enkele bestudeerde afstudeeropdrachten kunnen osteopathische relaties gelegd worden tussen de bovenste extremiteit en de apertura thoracia superior, de cervicale en thoracale wervelkolom, het diaphragma, de lever en de nier(en).
In deze casus zijn tussen (het bindweefsel van) de elleboog en de dirigerende dysfuncties relaties gelegd op embryologisch, myofasciaal, neurologisch en fysiologisch vlak. Met name op de myofasciale, neurologische en fysiologische vlakken zijn duidelijke verbanden gelegd.
Op basis van deze casestudie en de daarbij behorende literatuurstudie kan worden geconcludeerd dat een tennis- of golferselleboog osteopathisch goed te behandelen is.

Mei 2016

Casestudie

71