Casestudie RSI
Object
Titel
Casestudie RSI
Author(s)
C. Admiraal
Abstract
"Onderwerp
Een vrouw van 59 jaar met RSI klachten werd osteopathisch behandeld. In het osteopathisch onderzoek werd de dirigerende oorzaak voor de RSI klachten geconstateerd in het omentum minus.
Methode
De opbouw van de casestudie bestaat uit:
beschrijving van anamnese, osteopathisch onderzoek, behandeling en resultaten
beschrijving van de relatie tussen het omentum minus en het duodenum I. Vervolgens zullen de verschillende anatomische relaties beschreven worden vanuit het omentum minus naar de bovenste extremiteit. Deze relaties zullen aan de hand van de diepe fasciale, de oppervlakkig myofasciale en de neurale weg beschreven worden. Tenslotte zal de embryologische relatie tussen het omentum minus en de bovenste extremiteit bekeken worden
Conclusie ten aanzien van de probleemstelling en hypothese
een beschouwing van het onderzoek en de behandeling van patiënt. M. in relatie tot de theorie die eerder beschreven is
In de bijlage van deze casestudie vindt u een stand van zaken met betrekking tot RSI anno 2003.
Resultaten
Na behandeling van het omentum minus waren de RSI klachten aan de linker bovenste extremiteit met 80% verminderd. Deze case wordt theoretisch onderbouwd door vanuit de anatomie en de embryologie vier mogelijke relaties te beschrijven tussen het omentum minus en de bovenste extremiteit.
Conclusies
De rol van de osteopathie bij de aanpak van RSI ligt zowel op preventief als curatief gebied. De meerwaarde van de osteopathie ten opzichte van de reguliere aanpak is dat de 'primaire' oorzaak in 3 systemen (visceraal, craniaal en parietaal) wordt gezocht en niet in slechts 1 systeem zoals bijvoorbeeld bij de fysiotherapie alleen het pariëtale systeem. De kans dat de 'primaire' oorzaak gevonden wordt is daardoor groter. Daarnaast is de osteopaat, in combinatie met zijn kennis van de onderlinge relaties in het lichaam, in staat in een vroeg stadium spanning op te sporen die tot eventuele RSI klachten zouden kunnen leiden. Met betrekking tot de casestudie zouden we mogen veronderstellen dat wanneer pat. M. na haar laatste ulcus duodenum door een osteopaat behandeld zou zijn, zij hoogstwaarschijnlijk geen RSI klachten zou hebben gehad. Dit betekent dat vooral ook in de preventieve aanpak van RSI, osteopathie van meerwaarde kan zijn.
"
Een vrouw van 59 jaar met RSI klachten werd osteopathisch behandeld. In het osteopathisch onderzoek werd de dirigerende oorzaak voor de RSI klachten geconstateerd in het omentum minus.
Methode
De opbouw van de casestudie bestaat uit:
beschrijving van anamnese, osteopathisch onderzoek, behandeling en resultaten
beschrijving van de relatie tussen het omentum minus en het duodenum I. Vervolgens zullen de verschillende anatomische relaties beschreven worden vanuit het omentum minus naar de bovenste extremiteit. Deze relaties zullen aan de hand van de diepe fasciale, de oppervlakkig myofasciale en de neurale weg beschreven worden. Tenslotte zal de embryologische relatie tussen het omentum minus en de bovenste extremiteit bekeken worden
Conclusie ten aanzien van de probleemstelling en hypothese
een beschouwing van het onderzoek en de behandeling van patiënt. M. in relatie tot de theorie die eerder beschreven is
In de bijlage van deze casestudie vindt u een stand van zaken met betrekking tot RSI anno 2003.
Resultaten
Na behandeling van het omentum minus waren de RSI klachten aan de linker bovenste extremiteit met 80% verminderd. Deze case wordt theoretisch onderbouwd door vanuit de anatomie en de embryologie vier mogelijke relaties te beschrijven tussen het omentum minus en de bovenste extremiteit.
Conclusies
De rol van de osteopathie bij de aanpak van RSI ligt zowel op preventief als curatief gebied. De meerwaarde van de osteopathie ten opzichte van de reguliere aanpak is dat de 'primaire' oorzaak in 3 systemen (visceraal, craniaal en parietaal) wordt gezocht en niet in slechts 1 systeem zoals bijvoorbeeld bij de fysiotherapie alleen het pariëtale systeem. De kans dat de 'primaire' oorzaak gevonden wordt is daardoor groter. Daarnaast is de osteopaat, in combinatie met zijn kennis van de onderlinge relaties in het lichaam, in staat in een vroeg stadium spanning op te sporen die tot eventuele RSI klachten zouden kunnen leiden. Met betrekking tot de casestudie zouden we mogen veronderstellen dat wanneer pat. M. na haar laatste ulcus duodenum door een osteopaat behandeld zou zijn, zij hoogstwaarschijnlijk geen RSI klachten zou hebben gehad. Dit betekent dat vooral ook in de preventieve aanpak van RSI, osteopathie van meerwaarde kan zijn.
"
Date Created
november 2003
Type
Casestudie
number of pages
40
Keywords
RSI klachten, muisarm, omentum minus, duo I, ulcus duodenum