De invloed van osteopathische behandelingen bij een patiënt met systemische sclerose
Object
Titel
De invloed van osteopathische behandelingen bij een patiënt met systemische sclerose
Author(s)
E. Bobbe
Abstract
Systemische sclerose (SSc) is een auto-immuun ziekte, waarbij door een verstoord genezingsproces fibrose optreedt. Dit leidt tot verharding van de huid en het bindweefsel rondom de organen.
De hoofdvraag van de thesis is:
Heeft osteopatische interventie een meerwaarde voor de systemische sclerose patiënt zoals beschreven in de casestudy?
In deze casestudy is de betreffende patiënte, een 71-jarige vrouw met gediagnostiseerde systemische sclerose. Haar klachten zijn thoracale rugpijn en vermoeidheid. Ze is een drietal maal osteopatisch onderzocht en dysfuncties zijn behandeld. Daarnaast is er door de patiënte meerdere malen een NRS-score lijst ingevuld voor zowel pijn en vermoeidheid en is er een longfunctie blaastest afgenomen. Zowel NRS-scores als de resultaten van de longfunctie test zijn gebruikt ter ondersteuning van het waargenomen effect van de osteopatische behandelingen.
Er is een overzicht gegeven van het ziektebeeld, de diagnose en de behandeling van systemische sclerose-patiënten in de reguliere zorg. Ook is gekeken naar de rol van osteopathie hierin, maar kennis hierover bleek zeer beperkt. Er is geen literatuur gevonden over dit onderwerp. Regulier wordt systemische sclerose vooral met medicatie behandeld, naast het werken aan de conditie. Er wordt samengewerkt met verschillende para-medische zorgverleners.
De 3 osteopatische behandelingen hebben in een tijdsbestek van 6 maanden plaats gevonden.
Bij de patiënte zijn er meerdere dysfuncties gevonden en behandeld. Het betrof met name dysfuncties in de faciale structuren rondom de oeshophagus, het pericard, de pleura pariëtalis/visceralis en het maag/lever complex. Behandelingen lijken duidelijk effectief geweest. De thoracale rugpijn is verdwenen, ze is minder vermoeid en ook is haar belastbaarheid toegenomen. Ook de NRS-scores voor zowel pijn als vermoeidheid zijn afgenomen en de longfunctie blaastest liet een verbetering zien. Beiden ondersteunen daarmee het idee dat de osteopatische behandelingen een positief effect hebben gehad.
Verklaringen zijn gegeven voor het waargenomen effect op het gebied van fasciale structuren, fysiologie, het veno-lymfatisch systeem, neurologische structuren en de psychologie.
Het effect van de osteopatische behandelingen in deze casestudy was veelbelovend, maar veel onderzoek zal nog gedaan moeten worden bij een veel grotere groep patiënten, om tot een juist en meer gedegen oordeel te komen. Er zijn aanbevelingen gedaan voor nader onderzoek.
De hoofdvraag van de thesis is:
Heeft osteopatische interventie een meerwaarde voor de systemische sclerose patiënt zoals beschreven in de casestudy?
In deze casestudy is de betreffende patiënte, een 71-jarige vrouw met gediagnostiseerde systemische sclerose. Haar klachten zijn thoracale rugpijn en vermoeidheid. Ze is een drietal maal osteopatisch onderzocht en dysfuncties zijn behandeld. Daarnaast is er door de patiënte meerdere malen een NRS-score lijst ingevuld voor zowel pijn en vermoeidheid en is er een longfunctie blaastest afgenomen. Zowel NRS-scores als de resultaten van de longfunctie test zijn gebruikt ter ondersteuning van het waargenomen effect van de osteopatische behandelingen.
Er is een overzicht gegeven van het ziektebeeld, de diagnose en de behandeling van systemische sclerose-patiënten in de reguliere zorg. Ook is gekeken naar de rol van osteopathie hierin, maar kennis hierover bleek zeer beperkt. Er is geen literatuur gevonden over dit onderwerp. Regulier wordt systemische sclerose vooral met medicatie behandeld, naast het werken aan de conditie. Er wordt samengewerkt met verschillende para-medische zorgverleners.
De 3 osteopatische behandelingen hebben in een tijdsbestek van 6 maanden plaats gevonden.
Bij de patiënte zijn er meerdere dysfuncties gevonden en behandeld. Het betrof met name dysfuncties in de faciale structuren rondom de oeshophagus, het pericard, de pleura pariëtalis/visceralis en het maag/lever complex. Behandelingen lijken duidelijk effectief geweest. De thoracale rugpijn is verdwenen, ze is minder vermoeid en ook is haar belastbaarheid toegenomen. Ook de NRS-scores voor zowel pijn als vermoeidheid zijn afgenomen en de longfunctie blaastest liet een verbetering zien. Beiden ondersteunen daarmee het idee dat de osteopatische behandelingen een positief effect hebben gehad.
Verklaringen zijn gegeven voor het waargenomen effect op het gebied van fasciale structuren, fysiologie, het veno-lymfatisch systeem, neurologische structuren en de psychologie.
Het effect van de osteopatische behandelingen in deze casestudy was veelbelovend, maar veel onderzoek zal nog gedaan moeten worden bij een veel grotere groep patiënten, om tot een juist en meer gedegen oordeel te komen. Er zijn aanbevelingen gedaan voor nader onderzoek.
Date Created
November 2022
Type
Casestudie
number of pages
87
Keywords
Systemische sclerose, SSC, auto-immuun ziekte, NRS-score, fibrose, fascia, venolymfatisch