De regulerende aard van emotie en de implicatie voor de osteopathische benadering

L. van Iersel

Deze thesis is het resultaat van een breed literatuuronderzoek naar het verband tussen de zelfregulerende mechanismen en emotie en de implicaties hiervan voor de osteopathie. Omdat emoties en osteopathie binnen andere theoretische denkkaders vallen, de sociale wetenschap en de biomedische wetenschap, is in het eerste deel van deze thesis geschetst wat de positie en benadering van emotie binnen het huidige osteopatische vakgebied is. Het tweede deel van deze thesis geeft de bevindingen met betrekking tot de relatie tussen emotie en biologische regulatiesystemen weer. Daaruit blijkt dat emotie een fenomeen is wat voortkomt uit de complexe, dynamische regulatieprocessen die zorg dragen voor de interactie tussen het individu en de omgeving. Emotionele processen zijn essentieel voor autopoëse, en dus voor zelforganisatie, autonomie en agentschap. Daarnaast hebben ze een fundamentele basis in het lichaam; het zijn zogenaamde belichaamde processen en maken ze gebruik van dezelfde fysieke en fysiologische mechanismen als homeostatische processen. Vanuit het osteopatische denkkader kunnen emotionele processen dan ook tot de zelfregulerende mechanismen worden gerekend die moeten worden ondersteund ten behoeve van de algehele gezondheid van het individu. De behandeling moet zich echter specifiek op de algemene regulatieprocessen richten en niet op de emotie zelf.

November 2022

Literatuurstudie

87