Dysfunctie als gevolg van vergiftiging
Object
Titel
Dysfunctie als gevolg van vergiftiging
Author(s)
M. Karels
Abstract
"Een gangbare definitie van vergiftiging is in het contact komen met een stof die een nadelige of dodelijke werking op het lichaam van een mens of dier of plant heeft, die de normale levensfunctie ernstig verstoord of teniet doet. De schadelijke stof die hier in de casestudie aan de orde komt is arsenicum. Arsenicum is ( en wordt nog steeds) op grote schaal in de landbouw gebruikt, met name in Azië en Afrika, als insecticide. Wereldwijd gaat het over miljoenen personen die dagelijks met deze stof in aanraking komen omdat via de landbouwgrond het arsenicum in het drinkwater terechtkomt, of via het eten van arsenicum bespoten groenten en fruit.
Een patiënt met arsenicumvergiftiging zal allereerst regulier behandeld moeten worden met medicijnen om het arsenicum af te voeren. Het arsenicum kan dan wel afgevoerd zijn, het lichaam kan gedurende de periode van vergiftiging een variatie aan dysfuncties hebben ontwikkeld. Dit is afhankelijk van de hoeveelheid binnen gekregen arsenicum, de periode waarin arsenicum zich in het lichaam heeft bevonden en de predispositie van het lichaam.
Uit het literatuur onderzoek blijkt dat er een nauwe samenhang is op anatomisch en neurovegetatief niveau, waardoor we het klachtenpatroon van deze patiënte kunnen verklaren.
Het mobiliteitsverlies van de TGI, als gevolg van een doorgemaakte arsenicumvergiftiging, zou de homeostase dusdanig beïnvloeden, zodat het hele lichaam op mechanisch als ook op neurovegetatief gebied in dysfunctie functioneert. Het compensatiemechanisme van deze patiënte is door de gevolgen van de vergiftiging in zo’n dysbalans gekomen dat de mogelijkheid tot zelf helen niet meer mogelijk is.
Het positieve resultaat van de osteopathische behandelingen is dan als het volgt te verklaren.
Door meer mobiliteit cq. Bewegingsvrijheid aan het dunne darmsysteem ten opzichte van de lever, de nieren en de dikke darm te geven is het lichaam haemodynamisch en neurovegetatief verbeterd, waar binnen het lichaam het zelfhelend mechanisme weer geactiveerd wordt, zodat er weer sprake kan zijn van een homeostase. "
Een patiënt met arsenicumvergiftiging zal allereerst regulier behandeld moeten worden met medicijnen om het arsenicum af te voeren. Het arsenicum kan dan wel afgevoerd zijn, het lichaam kan gedurende de periode van vergiftiging een variatie aan dysfuncties hebben ontwikkeld. Dit is afhankelijk van de hoeveelheid binnen gekregen arsenicum, de periode waarin arsenicum zich in het lichaam heeft bevonden en de predispositie van het lichaam.
Uit het literatuur onderzoek blijkt dat er een nauwe samenhang is op anatomisch en neurovegetatief niveau, waardoor we het klachtenpatroon van deze patiënte kunnen verklaren.
Het mobiliteitsverlies van de TGI, als gevolg van een doorgemaakte arsenicumvergiftiging, zou de homeostase dusdanig beïnvloeden, zodat het hele lichaam op mechanisch als ook op neurovegetatief gebied in dysfunctie functioneert. Het compensatiemechanisme van deze patiënte is door de gevolgen van de vergiftiging in zo’n dysbalans gekomen dat de mogelijkheid tot zelf helen niet meer mogelijk is.
Het positieve resultaat van de osteopathische behandelingen is dan als het volgt te verklaren.
Door meer mobiliteit cq. Bewegingsvrijheid aan het dunne darmsysteem ten opzichte van de lever, de nieren en de dikke darm te geven is het lichaam haemodynamisch en neurovegetatief verbeterd, waar binnen het lichaam het zelfhelend mechanisme weer geactiveerd wordt, zodat er weer sprake kan zijn van een homeostase. "
Date Created
April 2007
Type
Casestudie
number of pages
36
Keywords
Vergiftiging, intoxicatie, arsenicum, ontgiften, lever, homeostase, bindweefsel, neuro vegetatieve verstoring