Osteopathie en stotteren
Object
Titel
Osteopathie en stotteren
Author(s)
G. Sol
Abstract
"Stotteren is een klacht die vaak voorkomt. Oneindig zijn het aantal artikelen over de oorzaken van stotteren en de behandeling ervan. In deze casus zijn de oorzaken waarover de meeste consensus bereikt is, als handvaten genomen voor de hypothesen.
In de osteopathie gaan we uit van een wederkerige relatie tussen structuur en functie. Dat betekent dat we in de casus de verminderde mobiliteit en motiliteit van het voedende en afvoerende bindweefsel van de meningen zouden kunnen relateren aan het functioneren van de neurale cellen en vezels.
In deze casus hebben we een relatie gelegd tussen de geboorte van de patiënt en meningitis op de leeftijd van 4 maanden oud en het ontstaan van een verminderde kwaliteit en mobiliteit van de meningen. Deze verandering in kwaliteit van het bindweefsel waaruit de meningen bestaan is waarschijnlijk de basis geweest voor het ontstaan van factoren die van invloed zijn op het ontstaan van stotteren.
Eén van deze factoren is dat de continuïteit van de meningen en zijn relatie met het cranium en het sacrum de meningen de vorm van het os temporale kunnen veranderen. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat een veranderde vorm van de pars squamosa van het os temporale stotteren kan veroorzaken.
Een andere factor is dat neuronaal weefsel onderling kan communiceren via bloed en liquor dankzij de stofwisselingsfunctie van de meningen. Bovendien blijkt ook uit de embryologie dat het bindweefsel van de meningen een communicatiefunctie heeft. Zonder het mesodermaal weefsel had het neuronaal weefsel afkomstig uit ectoderm zich nooit kunnen ontwikkelen. Bovendien zijn de weefsels met elkaar verbonden via bloed, wat tevens zorgt voor communicatie en afkomstig is uit mesodermaal weefsel. Wanneer deze communicatie niet goed mogelijk is, kan zich dat uiten in een klacht als stotteren.
Uiteindelijk kan een verminderd neuronaal functioneren van meer verschillende factoren afhankelijk zijn. Het osteopathisch onderzoek richt zich op het vinden van het mobiliteitsverlies van die structuur die ervoor zorgt dat disregulaties in stand worden gehouden. De behandeling richt op deze dirigerende dysfunctie en zal dus bij iedere persoon verschillend zijn. "
In de osteopathie gaan we uit van een wederkerige relatie tussen structuur en functie. Dat betekent dat we in de casus de verminderde mobiliteit en motiliteit van het voedende en afvoerende bindweefsel van de meningen zouden kunnen relateren aan het functioneren van de neurale cellen en vezels.
In deze casus hebben we een relatie gelegd tussen de geboorte van de patiënt en meningitis op de leeftijd van 4 maanden oud en het ontstaan van een verminderde kwaliteit en mobiliteit van de meningen. Deze verandering in kwaliteit van het bindweefsel waaruit de meningen bestaan is waarschijnlijk de basis geweest voor het ontstaan van factoren die van invloed zijn op het ontstaan van stotteren.
Eén van deze factoren is dat de continuïteit van de meningen en zijn relatie met het cranium en het sacrum de meningen de vorm van het os temporale kunnen veranderen. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat een veranderde vorm van de pars squamosa van het os temporale stotteren kan veroorzaken.
Een andere factor is dat neuronaal weefsel onderling kan communiceren via bloed en liquor dankzij de stofwisselingsfunctie van de meningen. Bovendien blijkt ook uit de embryologie dat het bindweefsel van de meningen een communicatiefunctie heeft. Zonder het mesodermaal weefsel had het neuronaal weefsel afkomstig uit ectoderm zich nooit kunnen ontwikkelen. Bovendien zijn de weefsels met elkaar verbonden via bloed, wat tevens zorgt voor communicatie en afkomstig is uit mesodermaal weefsel. Wanneer deze communicatie niet goed mogelijk is, kan zich dat uiten in een klacht als stotteren.
Uiteindelijk kan een verminderd neuronaal functioneren van meer verschillende factoren afhankelijk zijn. Het osteopathisch onderzoek richt zich op het vinden van het mobiliteitsverlies van die structuur die ervoor zorgt dat disregulaties in stand worden gehouden. De behandeling richt op deze dirigerende dysfunctie en zal dus bij iedere persoon verschillend zijn. "
Date Created
Mei 2009
Type
Casestudie
number of pages
113
Keywords
Stotteren, spraakstoornis, meningen, meningitis, spraakcentrum van Broca en Vernicke, os temporale, BBRS, senso-motorische integratie, reciproke tensie membraan (RTM)