Osteopathische visie op bekken- en whiplashklachten
Object
Titel
Osteopathische visie op bekken- en whiplashklachten
Author(s)
C. Theunissen
Abstract
"Onderwerp
De doelstelling van deze casestudie was een antwoord te krijgen op de vraag: Wat is het effect van een osteopatische behandeling bij bekken- en whiplashklachten?
Methode
Deze casestudie is als volgt opgebouwd: in hoofdstuk 1 wordt de
casus beschreven. In hoofdstuk 2 wordt het onderzoek, de behandelingen en de resultaten daarvan weergegeven. Hoofdstuk 3 bevat een uiteenzetting over het whiplashsyndroom: de reguliere visie en in hoofdstuk 4 het whiplashsyndroom: een osteopatische visie. De fascia worden behandeld in hoofdstuk 5, de psychologische aspecten in hoofdstuk 6. Hoofdstuk 7 beschrijft de voortplantingsorganen in relatie tot het caecum en de nieren. In hoofdstuk 8 volgt de conclusie, in hoofdstuk 9 opmerking ten opzichte van eigen handelen en tot slot hoofdstuk 10 algemeen besluit.
Conclusies
In de eerste behandeling was er spraken van een rigide posterieuretypologie.
De patiënte functioneerde in een posterieur rigide ketting alsgevolg van een myofasciale reactie. Dit deed ze in functie vanhaar disfuncties.
Als gevolg van het anterieure onevenwicht, dat door de jaren heenwas ontstaan, had ze een posterieure ketting ontwikkeld en zichdaar in vastgezet.
Met andere woorden: ze organiseerde haar lichaam rond de pijn ineen houding die haar meer comfort gaf maar minder economischwas.
We hebben dit behandeld middels osteopatische handelingenwaardoor er op myo-fasciaal niveau meer ruimte ontstond.
Dit bracht haar zwaartelijn meer naar anterieur. Toch kon ze haarcomfort niet terugvinden omdat er een aantal belangrijke visceraledisfuncties onbehandeld waren gebleven.
Aangezien bij whiplash de slag eerst op het bekken aankomt, wasdaar een compressiefenomeen ontstaan. Het eerste ongeval op 19-jarige leeftijd had een predispositie (verworven vatbaarheid) inhet bekken gecreëerd. Toen nam ze voor het eerst de SI-pijnenwaar. De tweede maal dat deze pijnklacht de kop op stak was nade gynaecologische ingreep op 39-jarige leeftijd. Veneuze stuwingen vorming van littekenweefsel in combinatie met depredispositie heeft een cascade aan reacties veroorzaakt. Na hetdaaropvolgende ongeval raakte door hun nauwe fasciale relatieook de radix mesentericus, het peritoneum pariëtale inferior en de
rechternier in disfunctie.
Met het behandelen van de viscera verdween ook de chronischeSI-pijn."
De doelstelling van deze casestudie was een antwoord te krijgen op de vraag: Wat is het effect van een osteopatische behandeling bij bekken- en whiplashklachten?
Methode
Deze casestudie is als volgt opgebouwd: in hoofdstuk 1 wordt de
casus beschreven. In hoofdstuk 2 wordt het onderzoek, de behandelingen en de resultaten daarvan weergegeven. Hoofdstuk 3 bevat een uiteenzetting over het whiplashsyndroom: de reguliere visie en in hoofdstuk 4 het whiplashsyndroom: een osteopatische visie. De fascia worden behandeld in hoofdstuk 5, de psychologische aspecten in hoofdstuk 6. Hoofdstuk 7 beschrijft de voortplantingsorganen in relatie tot het caecum en de nieren. In hoofdstuk 8 volgt de conclusie, in hoofdstuk 9 opmerking ten opzichte van eigen handelen en tot slot hoofdstuk 10 algemeen besluit.
Conclusies
In de eerste behandeling was er spraken van een rigide posterieuretypologie.
De patiënte functioneerde in een posterieur rigide ketting alsgevolg van een myofasciale reactie. Dit deed ze in functie vanhaar disfuncties.
Als gevolg van het anterieure onevenwicht, dat door de jaren heenwas ontstaan, had ze een posterieure ketting ontwikkeld en zichdaar in vastgezet.
Met andere woorden: ze organiseerde haar lichaam rond de pijn ineen houding die haar meer comfort gaf maar minder economischwas.
We hebben dit behandeld middels osteopatische handelingenwaardoor er op myo-fasciaal niveau meer ruimte ontstond.
Dit bracht haar zwaartelijn meer naar anterieur. Toch kon ze haarcomfort niet terugvinden omdat er een aantal belangrijke visceraledisfuncties onbehandeld waren gebleven.
Aangezien bij whiplash de slag eerst op het bekken aankomt, wasdaar een compressiefenomeen ontstaan. Het eerste ongeval op 19-jarige leeftijd had een predispositie (verworven vatbaarheid) inhet bekken gecreëerd. Toen nam ze voor het eerst de SI-pijnenwaar. De tweede maal dat deze pijnklacht de kop op stak was nade gynaecologische ingreep op 39-jarige leeftijd. Veneuze stuwingen vorming van littekenweefsel in combinatie met depredispositie heeft een cascade aan reacties veroorzaakt. Na hetdaaropvolgende ongeval raakte door hun nauwe fasciale relatieook de radix mesentericus, het peritoneum pariëtale inferior en de
rechternier in disfunctie.
Met het behandelen van de viscera verdween ook de chronischeSI-pijn."
Date Created
December 2010
Type
Casestudie
number of pages
56
Keywords
Whiplash, stress, trauma, cervicale wervelkolom (CWK),reciproque tensie membraan ( RTM),temporo-mandibulair gewricht(TMG), sacro-iliacaal gewricht