Het uitvoeren van een gerandomiseerd wetenschappelijk onderzoek naar de effectiviteit van osteopathie bij de behandeling van het prikkelbaredarmsyndroom, in vergelijking tot geen behandeling, zonder onderscheid in diverse subgroepen.
Object
Titel
Het uitvoeren van een gerandomiseerd wetenschappelijk onderzoek naar de effectiviteit van osteopathie bij de behandeling van het prikkelbaredarmsyndroom,
in vergelijking tot geen behandeling, zonder onderscheid in diverse subgroepen.
in vergelijking tot geen behandeling, zonder onderscheid in diverse subgroepen.
Author(s)
B. van Loon
K. Zonneveld
K. Zonneveld
Abstract
DOEL:
voor volwassenen met PDS te evalueren, ten bate van wetenschappelijke onderbouwing
Osteopathie is een manuele behandelwijze die zich richt op het vinden en
behandelen van functiestoornissen, met als doel de mobiliteit van weefsels te
onderzoek had als doel de effecten van osteopathische behandelingen van de osteopathische geneeskunde.
verbeteren. Dit
METHODE: In dit onderzoek hebben zesentwintig volwassenen met PDS-klachten via randomisatie, met vooraf zelfselectie wat betreft de gewenste locatie, een toewijzing gekregen voor de osteopathische behandelingsgroep (OG) of de controlegroep, conform de waiting-list-design (WG). De duur van het praktische onderzoek was twee maanden, waarin de OG drie behandelingen ontving. Een follow-up zal plaatsvinden na drie en na zes maanden. De osteopathische behandelingen zijn gegeven volgens de black-box- methode. De primaire onderzoeksresultaten zijn geanalyseerd in een gemiddelde symptomenscore middels meerdere 5-punts-Likert-schalen en in een gemiddelde kwaliteit van leven-score (QOL) middels een gevalideerde vragenlijst, waar de indexscore is bepaald middels een standaardmethodiek. De secundaire onderzoeksresultaten zijn geanalyseerd middels een Prikkelbare Darm Syndroom Activiteit Index (PDSAI) en een Globale Effect Beoordeling.
RESULTATEN: Bij de OG gaf 53,8% van de patiënten (zeer) duidelijke globale verbetering van de symptomen aan na twee maanden. Bij de WG gaf niemand dit aan. De verschillen zijn positief significant (p<0.01). Binnen de OG gaf 23,1% van de patiënten lichte globale verbetering van de symptomen aan na twee maanden. Bij de WG gaf niemand dit aan. De verschillen zijn positief significant (p<0.05). Bij de OG gaf niemand verslechtering aan na twee maanden. Bij de WG gaf 30,8% van de patiënten dit aan. De verschillen zijn positief significant (p<0.05). De PDSAI-score in de OG is gedaald van 141.3 naar 114.7. In de WG is de PDSAI-score van 189.1 naar 209.9 gestegen. Ondanks dat de daling in de OG niet significant is, is het verschil met de WG wel positief significant. De algemene symptomenscore in de OG is gedaald van 2.00 naar 1.77. Dit heeft niet de statistische significantie bereikt. In de WG is de symptomenscore van 2.38 naar 2.42 gestegen. De QOL-score in de OG is gestegen van 114.2 naar 129.3. Binnen de OG is sprake van positieve significantie (p < 0.05). De QOL-score in de WG is gestegen van 104 naar 109.1. Binnen de WG is er geen sprake van significantie. Het verschil tussen OG en WG is niet significant.
DISCUSSIE: Op zowel de primaire als secundaire uitkomstmaten scoort OG beter dan WG. Maar door de relevante kleine omvang van het onderzoek (n<30) zijn de verschillen niet groot genoeg om met voldoende zekerheid te kunnen generaliseren naar de populatie van mensen met PDS-klachten. Er is verder vervolgonderzoek nodig om een gevalideerde uitslag te krijgen over de effectiviteit van osteopathische behandelingen bij PDS.
CONCLUSIE: De nulhypothese kan verworpen worden met betrekking tot het globale effect en de PDSAI. Er komt duidelijk naar voren dat een osteopathische behandeling een positief significant effect heeft op deze aspecten. De nulhypothese kan echter niet verworpen worden met betrekking tot de QOL en algemene symptomen. De QOL en algemene symptomen behoren tot de primaire uitkomstmaten en daarom kan de nulhypothese in zijn geheel niet verworpen worden.
voor volwassenen met PDS te evalueren, ten bate van wetenschappelijke onderbouwing
Osteopathie is een manuele behandelwijze die zich richt op het vinden en
behandelen van functiestoornissen, met als doel de mobiliteit van weefsels te
onderzoek had als doel de effecten van osteopathische behandelingen van de osteopathische geneeskunde.
verbeteren. Dit
METHODE: In dit onderzoek hebben zesentwintig volwassenen met PDS-klachten via randomisatie, met vooraf zelfselectie wat betreft de gewenste locatie, een toewijzing gekregen voor de osteopathische behandelingsgroep (OG) of de controlegroep, conform de waiting-list-design (WG). De duur van het praktische onderzoek was twee maanden, waarin de OG drie behandelingen ontving. Een follow-up zal plaatsvinden na drie en na zes maanden. De osteopathische behandelingen zijn gegeven volgens de black-box- methode. De primaire onderzoeksresultaten zijn geanalyseerd in een gemiddelde symptomenscore middels meerdere 5-punts-Likert-schalen en in een gemiddelde kwaliteit van leven-score (QOL) middels een gevalideerde vragenlijst, waar de indexscore is bepaald middels een standaardmethodiek. De secundaire onderzoeksresultaten zijn geanalyseerd middels een Prikkelbare Darm Syndroom Activiteit Index (PDSAI) en een Globale Effect Beoordeling.
RESULTATEN: Bij de OG gaf 53,8% van de patiënten (zeer) duidelijke globale verbetering van de symptomen aan na twee maanden. Bij de WG gaf niemand dit aan. De verschillen zijn positief significant (p<0.01). Binnen de OG gaf 23,1% van de patiënten lichte globale verbetering van de symptomen aan na twee maanden. Bij de WG gaf niemand dit aan. De verschillen zijn positief significant (p<0.05). Bij de OG gaf niemand verslechtering aan na twee maanden. Bij de WG gaf 30,8% van de patiënten dit aan. De verschillen zijn positief significant (p<0.05). De PDSAI-score in de OG is gedaald van 141.3 naar 114.7. In de WG is de PDSAI-score van 189.1 naar 209.9 gestegen. Ondanks dat de daling in de OG niet significant is, is het verschil met de WG wel positief significant. De algemene symptomenscore in de OG is gedaald van 2.00 naar 1.77. Dit heeft niet de statistische significantie bereikt. In de WG is de symptomenscore van 2.38 naar 2.42 gestegen. De QOL-score in de OG is gestegen van 114.2 naar 129.3. Binnen de OG is sprake van positieve significantie (p < 0.05). De QOL-score in de WG is gestegen van 104 naar 109.1. Binnen de WG is er geen sprake van significantie. Het verschil tussen OG en WG is niet significant.
DISCUSSIE: Op zowel de primaire als secundaire uitkomstmaten scoort OG beter dan WG. Maar door de relevante kleine omvang van het onderzoek (n<30) zijn de verschillen niet groot genoeg om met voldoende zekerheid te kunnen generaliseren naar de populatie van mensen met PDS-klachten. Er is verder vervolgonderzoek nodig om een gevalideerde uitslag te krijgen over de effectiviteit van osteopathische behandelingen bij PDS.
CONCLUSIE: De nulhypothese kan verworpen worden met betrekking tot het globale effect en de PDSAI. Er komt duidelijk naar voren dat een osteopathische behandeling een positief significant effect heeft op deze aspecten. De nulhypothese kan echter niet verworpen worden met betrekking tot de QOL en algemene symptomen. De QOL en algemene symptomen behoren tot de primaire uitkomstmaten en daarom kan de nulhypothese in zijn geheel niet verworpen worden.
Date Created
2016
Type
Gerandomiseerd wetenschappelijk onderzoek
number of pages
124
Keywords
PDS, buikpijn, maagdarmaandoeningen, spastisch colon, Rome III, osteopaat, osteopathie, randomized controlled trial